Διονύσης Σαββόπουλος: Συγκίνηση στην κηδεία του – Αλκίνοος Ιωαννίδης και Δήμητρα Γαλάνη αποχαιρέτησαν τον «Νιόνιο» με λόγια ψυχής

Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου η κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου στη Μητρόπολη Αθηνών. Πλήθος κόσμου, φίλοι, θαυμαστές και άνθρωποι του πολιτισμού βρέθηκαν εκεί για να πουν το ύστατο αντίο στον σπουδαίο τραγουδοποιό που σφράγισε με το έργο του τη σύγχρονη ελληνική μουσική.

Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που μίλησαν αποχαιρετώντας τον, ήταν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και η Δήμητρα Γαλάνη, δύο άνθρωποι που τον θαύμαζαν βαθιά και επηρεάστηκαν από τη δημιουργική του πορεία.

Ο επικήδειος του Αλκίνοου Ιωαννίδη – «Ήσουν ο παιδικός μου ήρωας»

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, εμφανώς συγκινημένος, μίλησε για τον «παιδικό του ήρωα», περιγράφοντας την πρώτη φορά που τον είδε στη σκηνή:

«Η πρώτη μεγάλη συναυλία που παρακολούθησα ήταν δική σου όταν με πήγε ο πατέρας μου στο κεντρικό στάδιο της Λευκωσίας να σε δω την εποχή που η Κύπρος έκειτο μακράν και δεν πάταγε καλλιτέχνης στο νησί. Έτσι ήρθες κι έστησες γιορτή. Σου άρεσαν οι γιορτές, τα μπουλούκια, τα συμπόσια, τα πανηγύρια, οι φιέστες, οι επέτειοι… Προετοιμαζόμουν και τα περίμενες σαν παιδάκι που ανυπομονεί για τα Χριστούγεννα. Σε αποχαιρετούμε σήμερα σαν έναν άνθρωπο σημαντικό για το τραγούδι και τον πολιτισμό, σημαντικό για τη σκέψη, το αίσθημα και την αισθητική μας, δηλαδή για ολόκληρη τη ζωή μας. Χωρίς εσένα άλλο θα ήταν το τραγούδι μας, άλλοι θα ήμασταν κι εμείς».

Στον λόγο του, ο καλλιτέχνης απευθύνθηκε και εκ μέρους της νέας γενιάς τραγουδοποιών:

«Σε αποχαιρετώ και εκ μέρους των παιδιών και μαθητών σου, των τραγουδοποιών της χώρας. Υπάρχουμε γιατί προϋπήρξες. Μας πήρες παιδάκια μέσα από το πικάπ του σπιτιού μας και μας άνοιξες την πόρτα σε ένα περιβόλι του τρελού, γεμάτο τραγούδια. Τρισυπόστατος, ένωσες τον συνθέτη, τον ποιητή και τον ερμηνευτή, ανεβάζοντας την ένωση αυτή σε θεόρατο ύψος. Μας έμαθες την αλφαβήτα της ιερής μας τέχνης. Παραμέρισες θαρραλέα εμπόδια και οδοφράγματα, δείχνοντας μας δρόμο στο άπειρο. Μας είπες “γράψτε τα τραγούδια σας και τραγουδήστε τα.

Μας ανέθρεψες, μας στήριξες, μας ελευθέρωσες. Μαζί με τους αγαπημένους σου δασκάλους, τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Βασίλη Τσιτσάνη φωταγώγησες τις πλατείες, τα θέατρα, τα σπίτια και τις καρδιές μας».

Κλείνοντας, είπε για τον Διονύση Σαββόπουλο πως «ανέδειξες το πολύτιμο, ανέβασες το επίπεδο της χώρας συνολικά και το επίπεδο του καθενός και της καθεμιάς προσωπικά».

Η Δήμητρα Γαλάνη αποχαιρέτησε τον Διονύση Σαββόπουλο με λόγια καρδιάς

Η Δήμητρα Γαλάνη, βαθιά συγκινημένη, στάθηκε μπροστά στη σορό του αγαπημένου της φίλου και μίλησε με λόγια που άγγιξαν όλους όσοι βρίσκονταν στον ναό:

«Έχουν γράψει κι έχουν πει για σένα πανέμορφα πράγματα. Λόγια ψυχής. Τελικά κατάφερες και μας έκανες όλους ποιητές και ενωμένους. Πραγματικά ο κόσμος τα έχει πει όλα. Τα νιώθει όλα. Και πώς αλλιώς θα ήταν άλλωστε, αφού μας έχεις δώσει τέτοια δώρα. Θέλουμε με κάποιο τρόπο να σου ανταποδώσουμε αυτό το μεγάλο ευχαριστώ».

Στη συνέχεια πρόσθεσε:

«Το έργο σου είναι και θα είναι πάντα ολοζώντανο, νέο, αιώνια κληρονομιά μας. Εσύ θα λείπεις, θα μου λείπεις. Γιατί είσαι τόσο βαθιά ριζωμένος μέσα μου. Γιατί ο λόγος σου ήταν το πιο φωτεινό μονοπάτι της ζωής μου. Γιατί ήμουν εκεί στα γλέντια μας με τις κιθάρες και τα τραγούδια. Γιατί κρεμόμουν από το στόμα σου κάθε φορά που θα μιλούσες. Γιατί έφηβη στεκόμουν στην ουρά για να πάρω τον καινούριο σου δίσκο».

Και καταλήγοντας, είπε:

«Ξεκουράσου Διονύση, ήξερες ακριβώς τι θα παίξεις για τα παιδιά που θα έρθουν και θα κατανοούν όλο και καλύτερα την πολύτιμη λέξη σου για να μαθαίνουν πού πατούν και πού πηγαίνουν. Ποια είναι η ταυτότητά τους και για ποιο λόγο θα πρέπει να συνεχίσουν να αγαπούν και να είναι υπερήφανοι γι’ αυτή τη γλώσσα, τον πολιτισμό, την ταλαίπωρη πατρίδα».

Η γνωστή ερμηνεύτρια απευθύνθηκε και στη σύζυγο του εκλιπόντος, λέγοντας:

«Έχεις τα παιδιά σου που θα σου απαλύνουν όσο γίνεται αυτό το τεράστιο κενό. Θέλω να ξέρεις ότι είμαι και θα είμαι πάντα κοντά σου. Στο καλό πολυαγαπημένε μας Διονύση, σε ευχαριστούμε για όλα».

Η τελετή ολοκληρώθηκε μέσα σε παρατεταμένο χειροκρότημα, με τη φωνή και τα λόγια των συναδέλφων και φίλων του Σαββόπουλου να συνοδεύουν τον τελευταίο αποχαιρετισμό σε έναν άνθρωπο που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στη μουσική και την ψυχή της Ελλάδας.