Τσίπρας για Νεκτάριο Σαντορινιό: Θα επιμείνουμε στον δρόμο της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης

Το μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα

«Το χαμόγελο, που έκρυβε αποφασιστικότητα, η αποφασιστικότητα που δεν αγνοούσε τη μετριοπάθεια, η διαρκής εγρήγορση της εντιμότητας και της αφοσίωσης στα συμφέροντα των απλών ανθρώπων. Των ανθρώπων που ζουν, δημιουργούν και παλεύουν στα νησιά μας κυρίως.

Αυτός ήταν ο δικός μας Νεκτάριος. Ο Νεκτάριος Σαντορινιός. Ο φίλος, ο σύντροφος, ο παρών στα μικρά και τα μεγάλα. Στα δύσκολα του αγώνα και τα ακόμα πιο δύσκολα της εξουσίας. Στην προσπάθεια της Αριστεράς, τα δίσεκτα χρόνια, να υπάρχει ως καταλύτης της προόδου.

Και αργότερα, της κυβερνώσας Αριστεράς, με τη σκληρή αναμέτρησή της με τους δανειστές, στα πάνω και τα κάτω της διαπραγμάτευσης, ο Νεκτάριος ήταν ένα νησί σταθερότητας μέσα σε ένα πέλαγος από ταλαντεύσεις, δισταγμούς, εχθρότητα και αμηχανία.

Η μνήμη του συνοδεύει πάντα τα βήματά μας. Μας λείπει όμως.

Λείπει από το πλάι μας το χαμόγελό του, ο καλός λόγος, η ετοιμότητά του να συμβάλει όπου χρειαστεί. Και κυρίως το αποτύπωμά του στα μικρά και μεγάλα έργα, όταν είχε την ευθύνη του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.

Η έμπνευση και η λαχτάρα του να κάνουμε πράξη το μεταφορικό ισοδύναμο, για να γίνει λίγο πιο εύκολη η ζωή των ανθρώπων του Αιγαίου. Ίσως μια από τις πιο εμβληματικές μεταρρυθμίσεις για τον νησιωτικό τόπο μας, που δυστυχώς εγκατέλειψε η σημερινή κυβέρνηση.

Η σημερινή μέρα, όμως, είναι για όλους όσους τον γνωρίσαμε μια μέρα δικαίωσης και συγκίνησης. Που αποδεικνύει ότι τίποτε δεν πήγε χαμένο από τη σύντομη ζωή του.

Θυμάμαι με συγκίνηση με πόσο συγκλονιστικό θάρρος έδινε τη μάχη με την ασθένεια, που τελικά τον κατέβαλε. Πώς, ενώ πάλευε με τον καρκίνο, δεν σταματούσε να παλεύει και για όσα πίστευε. Μέχρι την τελευταία στιγμή.

Είμαι ευτυχής που ταξιδέψαμε μαζί του στη ρότα της Αριστεράς. Περήφανος που δώσαμε πλάι – πλάι τη μάχη για την απαλλαγή της πατρίδας μας από τη μνημονιακή επιτροπεία.

Και πολύ χαρούμενος που ο δήμαρχος της Σύμης, το νησί που τόσο πολύ αγαπούσε, έκανε την υπόσχεσή του πράξη και δίνει σήμερα το όνομά του στο λιμάνι του νησιού.

Έτσι, ο Νεκτάριος, πέρα από τη μνήμη και τις καρδιές μας, θα μείνει για πάντα και δίπλα στους ανθρώπους και στις θάλασσες που τόσο αγάπησε, στα Δωδεκάνησα.

Αυτή τη πολύ σημαντική ημέρα, λοιπόν, θέλω με μια υπόσχεση να τιμήσω τη μνήμη του: Θα επιμείνουμε στον δικό του δρόμο. Τον δρόμο της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Και όταν θα ταξιδεύουμε στη ρότα του αγώνα για μια δικαιότερη κοινωνία, θα τον έχουμε πάντα μαζί μας, στη πλώρη μας».