Δήλωση του Προέδρου της Ένωσης Εργαζομένων Βενιζελείου για την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας

Η 7η Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, δεν μπορεί να αποτελεί απλώς μια ακόμη «επέτειο» για δηλώσεις και ευχολόγια. Είναι ημέρα περίσκεψης, αλλά και πολιτικής αφύπνισης, διεκδίκησης και αγώνα για όλους όσους υπηρετούν, στηρίζουν και χρειάζονται ένα Δημόσιο Σύστημα Υγείας, πραγματικά καθολικό, σύγχρονο και δωρεάν.

Η υγειονομική πραγματικότητα στην Ελλάδα του 2025, πέντε χρόνια μετά την έναρξη της πανδημίας, εξακολουθεί να είναι ζοφερή. Παρά τα διδάγματα της COVID-19 και τις εκατόμβες θυμάτων, η κυβέρνηση συνεχίζει αταλάντευτα την πολιτική υποβάθμισης του ΕΣΥ. Πολιτική που δεν αφορά μόνο επιλογές της ΝΔ, αλλά αποτελεί στρατηγική επιλογή όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών – κυβερνήσεων που ενσωματώνουν τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για «εξορθολογισμό», «αποδοτικότητα» και εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά με σχέδιο στη μετατροπή των δημόσιων δομών Υγείας σε ανταγωνιστικές επιχειρήσεις. Η δημιουργία Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ), η είσοδος εργολάβων, τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία, οι ΣΔΙΤ, η δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, η απαξίωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, συνιστούν βασικούς πυλώνες αυτής της στρατηγικής.

Το «νέο ΕΣΥ» της κυβέρνησης είναι μια παραλλαγή του παλιού μοντέλου, στηριγμένο στις λογικές «κόστους – οφέλους», στους δημοσιονομικούς περιορισμούς και την επιχειρηματική δράση στον χώρο της υγείας. Αυτή η πολιτική δεν απαντά στις ανάγκες του λαού, αντίθετα τις καθιστά «κόστος» προς μείωση. Οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ένα διπλό σύστημα υγείας: για λίγους και εύπορους οι ποιοτικές υπηρεσίες, για τους πολλούς οι ελλείψεις, η αναμονή και η ταλαιπωρία.

Πάνω από το 40% των πολιτών της ΕΕ δηλώνει ότι δε μπορεί να καλύψει βασικές ιατρικές ανάγκες λόγω κόστους ή αναμονής. Στην Ελλάδα, το ποσοστό αυτό είναι ακόμη υψηλότερο – αποδεικνύοντας την αποτυχία ενός «συστήματος» που εμποδίζει αντί να προστατεύει.

Στο Γενικό Νοσοκομείο Βενιζέλειο – Πανάνειο, η κατάσταση είναι χαρακτηριστική:

· Παρωχημένος οργανισμός νοσοκομείου, ο οποίος σε καμιά περίπτωση δε συνάδει με τις πραγματικές υγειονομικές ανάγκες.

· Τραγικές ελλείψεις προσωπικού σε κρίσιμες ειδικότητες (ιατρικό, νοσηλευτικό, τεχνικό και διοικητικό προσωπικό) – πάνω από 450 κενές οργανικές θέσεις, ενώ το 40% του προσωπικού βρίσκεται σε διαρκή ομηρία καθώς εργάζεται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

· Εξαντλητικά ωράρια και υπερωρίες χωρίς επαρκή ξεκούραση – αυξημένος κίνδυνος λαθών λόγω υπερβολικού φόρτου εργασίας και εξουθένωσης, έκπτωση της ποιότητας και της ασφάλειας, τμήματα με έναν υπάλληλο στη βάρδια, δεκάδες χιλιάδες οφειλόμενες ημέρες ανάπαυσης και άδειας (χωρίς δυνατότητα αποζημίωσης λόγω πλαφόν υπερωριών).

· Αδύνατη η ομαλή λειτουργία όλων των ανεπτυγμένων τμημάτων και η ανάπτυξη νέων (Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης Καρδιοπαθών, Αιμοδυναμικό Τμήμα – Στεφανιογράφος, κλειστές Χειρουργικές αίθουσες και κλίνες ΜΕΘ).

· Συσσωρευμένες αναμονές στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία, πάνω από 2300 χειρουργικές επεμβάσεις στη λίστα χειρουργείου λόγω έλλειψης προσωπικού.

· Κίνδυνος αποχώρησης μεγάλου αριθμού έμπειρου προσωπικού από εξειδικευμένα τμήματα έως το τέλος του έτους.

Η κατάσταση αυτή δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε συγκυριακή. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής επιλογής να στραγγαλιστεί το δημόσιο σύστημα, ώστε να ενισχυθεί ο ιδιωτικός τομέας.

Η έξοδος από τη σημερινή κατάσταση δεν περνά μέσα από ημίμετρα, επιδοτήσεις σε ιδιώτες και εθελοτυφλία. Απαιτεί βαθιές, προοδευτικές, ριζοσπαστικές αλλαγές με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις κοινωνικές ανάγκες.

Ένα πλαίσιο ρεαλιστικών και άμεσων παρεμβάσεων είναι:

1. Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Υγεία με ταυτόχρονη φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου.

2. Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού σε συνδυασμό με αύξηση τουλάχιστον 20% (ειδικό μισθολόγιο).

3. Επικαιροποίηση των οργανισμών των Νοσοκομείων.

4. Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με ταυτόχρονη προκήρυξη όλων των θέσεων, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με σταθερές εργασιακές σχέσεις.

5. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης.

6. Κατάργηση των πληρωμών των ασθενών σε όλα τα επίπεδα φροντίδας – όχι στα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία και ιατρεία.

7. Αναβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με πλήρη στελέχωση Κέντρων Υγείας και ΤΟΜΥ.

8. Διασφάλιση καθολικής και δωρεάν πρόσβασης στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας, αποκατάστασης, οδοντιατρικής φροντίδας και πρόληψης.

9. Ανακατανομή των δαπανών υπέρ της πρόληψης και της δημόσιας περίθαλψης, όχι της στρατιωτικοποίησης και της «ανάπτυξης» για λίγους.

Δε μπορούμε να αποδεχτούμε ότι σε μια εποχή τεχνολογικής προόδου και επιστημονικής γνώσης, άνθρωποι πεθαίνουν ή ταλαιπωρούνται επειδή δεν έχουν να πληρώσουν. Δε μπορούμε να αποδεχτούμε πως το έργο του γιατρού, του νοσηλευτή, του τραυματιοφορέα, του τεχνικού/τεχνολόγου, του διοικητικού υπαλλήλου υποτιμάται και συμπιέζεται, όταν είναι αυτοί που κρατούν «όρθιο» το δημόσιο σύστημα σε κάθε γωνιά της χώρας.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους, τους ασθενείς, τους πολίτες, να υψώσουν φωνή αντίστασης και διεκδίκησης. Να μην αποδεχθούν τη διάλυση του ΕΣΥ ως «μονόδρομο». Υπάρχει άλλος δρόμος, πιο ανθρώπινος, πιο δίκαιος, πιο ελπιδοφόρος.

Συμμετέχουμε μαζικά στην ΑΠΕΡΓΙΑ στις 9 Απριλίου! Δίνουμε δυναμικό παρών στη συγκέντρωση στις 10:00 π.μ. στην Πλατεία Ελευθερίας! Η αδιαφορία δεν είναι επιλογή! Ενώνουμε τις φωνές μας – Αγωνιζόμαστε για τη ζωή μας!

Ο αγώνας για ένα Δημόσιο, Καθολικό, Δωρεάν Σύστημα Υγείας είναι αγώνας για ζωή με αξιοπρέπεια – και θα τον δώσουμε μέχρι τέλους.