Ιεροκλής Μιχαηλίδης στην πρώτη συνέντευξη μετά τον θάνατο του πατέρα του: “Φοβάμαι την ανημποριά”

 

«Στα νιάτα σου όταν ο διακαής σου πόθος αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα. Όλοι θέλουμε να μας πουν ένα “μπράβο”, αλλά από εκεί μέχρι να την ψωνίσεις έχει τεράστια διαφορά», επεσήμανε. «Ακόμα και σήμερα υπάρχουν στιγμές που λέω ότι δεν αντέχω αυτή τη δουλειά», συνέχισε ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης.

 

«Καμιά φορά έλεγα στους φίλους συναδέλφους όταν κάναμε τηλεόραση και κάποιοι το καβάλησαν και είχαν ξεφύγει “Κάτσε, ηρέμησε”. Και αυτούς που δεν εκτιμάς καθόλου μπορεί να χειροκροτήσουν γιατί είσαι απλώς αξιοθέατο, δεν είσαι κάτι σημαντικό».

 

«Μερικοί χειροτερεύουν μετά το καβάλημα. Αρχίζουν και δεν ικανοποιείται το εγώ τους. Υπάρχει μια αυταρέσκεια, μια αυτοαναφορικότητα. Μάλλον μια έλλειψη υπάρχει, μια τρύπα εσωτερική, και προσπαθούν να ταΐσουν το αδηφάγο τέρας του εγώ τους», πρόσθεσε ο ηθοποιός. Aμέσως μετά αναφέρθηκε στη ζωή και στον θάνατο. Τόνισε ότι παρά το γεγονός πως καπνίζει, δεν αδιαφορεί για την υγεία του και πηγαίνει τακτικά για εξετάσεις. Το κάνει μόνος. Δεν θέλει κοντά του κανέναν εκείνες τις στιγμές.

 

Σε άλλο σημείο αναφέρθηκε στις αρνητικές κριτικές που είχε δεχτεί στο παρελθόν, εστιάζοντας σε ένα συγκεκριμένο συμβάν που τον ενόχλησε ιδιαιτέρως. «Δεν διαβάζω κριτικές, τις θεωρώ αναξιόπιστες. Κάργα μου έχουν γράψει αρνητική κριτική. Όταν ήμουν νεότερος και μία δυο φορές ενοχλήθηκα, θύμωσα. Δεν πήγα να τον βρω, απαξιώ. Θύμωσα και ήθελα να τα σπάσω όλα», είπε.

 

«Τον συνάντησα και ήταν πολύ σοβαρός κριτικός σε μία παράσταση και ήρθε και μου μίλησε και μου είπε “δεν με χαιρετάς. Θύμωσες για αυτό που σου έγραψα;”. Λέω “όχι για να ασχολείστε μαζί μου μάλλον κάνω κάτι αρκετά σημαντικό και έχουμε διάσταση απόψεων”. Είναι έπαρση αυτό. Ταρακουνήθηκε αυτός», τόνισε ο ηθοποιός.

 

«Απολογήθηκε και μου είπε ότι δεν παρέρχομαι από τον χώρο του θέατρου. Ήταν ανενημέρωτος. Του είπα ότι τελείωσα την δραματική σχολή του Κρατικού Θεάτρου και του έπεσε το σαγόνι. Υπάρχουν κριτικοί θεάτρου οι οποίοι αρέσκονται στο να γράφουν κακίες», κατέληξε ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης.