Νέα επαναστατική θεραπεία για τη λευχαιμία

Πολλά υποσχόμενη για την αντιμετώπιση της πιο κοινής μορφής λευχαιμίας αποδεικνύεται πειραματικού τύπου ανοσοθεραπεία, η οποία έχει δοκιμαστεί ήδη με επιτυχία σε παιδί ασθενή στις ΗΠΑ.

Η θεραπεία, γνωστή ως «πειραματική ανοσοθεραπεία χιμαιρικών αντιγονικών υποδοχέων» (CAR), είχε βοηθήσει το πρώτο παιδί στο οποίο εφαρμόστηκε να αντιμετωπίσει την παιδική μορφή της νόσου. Στην τελευταία έρευνα συμμετείχαν 24 ενήλικες, ηλικίας 40 έως 73 ετών, με χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία (ΧΛΛ), οι οποίοι δεν είχαν ανταποκριθεί σε άλλα είδη θεραπείας, όπως για παράδειγμα η θεραπεία με ιμπρουτινίμπη, γεγονός που τους έδινε λιγοστές πιθανότητες επιβίωσης.

Στο πλαίσιο της νέας θεραπείας, με επικεφαλής τον Cameron Turtle, οι ειδικοί αφαίρεσαν τα Τ-κύτταρα από το αίμα των ασθενών και τα τροποποίησαν γενετικά, έτσι ώστε να αναγνωρίζουν το CD19, έναν στόχο στην επιφάνεια των καρκινικών κυττάρων. Τα τροποποιημένα ανοσοκύτταρα εγχύθηκαν εκ νέου στους ασθενείς, όπου πολλαπλασιάστηκαν και άρχισαν να σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα. Οπως διαπίστωσαν οι ειδικοί μέσα από μαγνητικές τομογραφίες που πραγματοποίησαν στους λεμφαδένες των ασθενών τέσσερις εβδομάδες μετά την έγχυση, οι 17 από τους 24 ασθενείς εμφάνισαν συρρίκνωση ή ακόμα και εξάλειψη καρκινικών όγκων.

Ανοσοκύτταρα

«Από την έρευνά μας προέκυψε ότι τα CD19 CAR T-ανοσοκύτταρα αποτελούν μια πολλά υποσχόμενη θεραπεία για τους ασθενείς με χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία, οι οποίοι δεν επωφελήθηκαν από την ιμπρουτινίμπη».

Από τη θεραπεία δεν έλειψαν, ωστόσο, οι συνηθισμένες παρενέργειες. Το 83% των ασθενών εκδήλωσε σύνδρομο απελευθέρωσης κυτταροκινών, με συμπτώματα όπως ο πυρετός, η ναυτία, οι αρρυθμίες, ο πονοκέφαλος, τα εξανθήματα και η υπόταση.

«Οι παρενέργειες ήταν σε μεγάλο βαθμό αναστρέψιμες, όμως δύο ασθενείς παρουσίασαν αρκετά σοβαρά συμπτώματα, ώστε χρειάστηκε να εισαχθούν στην εντατική, και ο ένας εξ αυτών απεβίωσε» αναφέρουν στην έκθεσή τους οι επιστήμονες, υπογραμμίζοντας ότι η μελέτη τους βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο και απαιτούνται περαιτέρω έρευνες, ώστε να εξακριβωθεί για πόσο χρονικό διάστημα μπόρεσαν να ζήσουν οι ασθενείς απαλλαγμένοι από τον καρκίνο.